Een kloof aan je vinger is opengescheurd huid, vaak net naast de vingernagel. Kloofjes komen en gaan. Als je het eenmaal aan voelt komen, dan valt er niet zoveel aan te doen. De pijn is vervelend (bonkend) en bij elke beweging van je hand is er een kans dat het erger wordt.
Zelf heb ik er weer last van en ik merk dat het komt door een combinatie van dingen:
- Koud weer: als ik buiten ben geweest zonder handschoenen.
- Chemicaliën: schoonmaakmiddelen zoals afwasmiddel, werkt uitdrogend voor de huid.
- Handen wassen: (te) vaak je handen wassen droogt je huid ook uit.
- Verwarming: in combinatie met het koude weer worden je handen blootgesteld aan afwisselende kou en warmte.
- Voor de klimmers: magnesium / pof! De werking ervan is natuurlijk uitdrogend.
Kloofjes helen supertraag omdat je je handen voor bijna alles gebruikt. Bij elke beweging is er een kans dat de kloof groter wordt of weer opnieuw scheurt. Aanraking met vloeistof kan bijtend aanvoelen. Het liefst wil je kloofjes voorkomen. Probeer je handen zo min mogelijk bloot te stellen aan bovenstaande oorzaken. Deze boosdoeners kun je soms niet vermijden, probeer dan je handen te hydrateren wanneer het kan en draag handschoenen bij koud weer. Er zijn verschillende handcrèmes op de markt; er bestaan zelfs crèmes speciaal voor klimmers. Klimmerscrèmes laten vaak een vet laagje achter, ook al trekken ze snel in de huid. Hierdoor is het lastig om andere dingen te doen. Het wordt dan vaak aangeraden om voor het slapen gaan je handen in te smeren.
Maar als je ze eenmaal hebt, wat dan? Eigenlijk doe je hetzelfde als wanneer je ze wilt voorkomen. Op dit moment heb ik lokaal klimmerscrème op mijn kloof aangebracht, zodat ik nog kan typen. Het kloofje is geheel bedekt met vet en hierdoor voel ik geen lokale pijn meer. Straks smeer ik mijn hele handen in en zal ik even mijn internetverslaving loslaten.
Je kunt ook handschoenen dragen nadat je crème hebt aangebracht:
